Programowanie jest czynnością, którego nie sposób nauczyć się przez jeden wieczór. Wymagające jest poświęcenie kilku lat, aby opanować najważniejsze meandry tego zagadnienia. Przy tym potrzebne będzie też odpowiednie zaangażowanie i wytrwałość w działaniu. Innymi słowy, nie oznacza to, że osoba pozbawiona talentu nie może być dobrym programistą, ale tylko, jeśli włoży w ten proces wystarczającą ilość pracy.
Istnieje pewien pogląd mówiący o tym, że programistą powinna być osoba cechująca się umiejętnością analitycznego myślenia i zamiłowaniem do zagadnień matematycznych. Jest to jak najbardziej prawda, lecz nie oznacza to, że ludzie preferujący nauki humanistyczne nie sprawdzą się w tym zawodzie. Zatem, na czym dokładnie polega programowanie?
Dialog z komputerem
Kiedy rozmawiamy z osobami należącymi do naszego bliskiego grona, często posługujemy się wewnętrznym slangiem, zwrotami, które rozumiemy tylko my. Gdy znajdujemy się w obcym kraju, naturalną sprawą jest fakt, że w celu porozumienia się z żyjącymi tam ludźmi będziemy z nimi rozmawiać w ich języku. Kwestia ta tyczy się również komputera i przyswojenia jego dialektu.
Język programowania jest w istocie formą komunikacji nabytą przez programistów. Dzięki jego znajomości są oni w stanie wydawać odpowiednie polecenia komputerowi. Nie oznacza to jednak, że będzie to możliwe na każdym sprzęcie, ponieważ część specjalistycznych programów po prostu nie zadziała na pewnym komputerach.
Przy tym tak, jak na świecie funkcjonuje wiele języków, tak w programowaniu również wyróżnia się ich poszczególne rodzaje. Zaleca się sumienność w przypadki ich nauki, ponieważ, przytaczając fragment artykułu o Software Development Academy: „Niestety, jeśli zaniedbamy podstawy języka na początku, ciężko będzie nam to nadgonić” (źródło: https://www.szkolenia.com/news/1012/jak-wygladaja-kursy-programowania-opinie-o-software-development-academy).
Język obiektowy oraz maszyna wirtualna
Definicję języka obiektowego można przedstawić za pomocą dwóch pojęć: instancji oraz klasy. Posługując się przykładem, załóżmy istnienie fabryki krzeseł. Instancją w tym przypadku jest samo krzesło, klasą zaś jest sposób, za pomocą którego jest ono tworzone. Język obiektowy pozwala nam właśnie na tworzenie danego projektu na podstawie wzoru.
Z kolei maszyna wirtualna jest programem, pozwalającym na ułatwienie dialogu z komputerem. Przykładowo, za jej pomocą można odciążyć programistę od obowiązku zarządzania pamięcią systemu, która zajmowana jest przez wspomniane wcześniej instancje.
Podsumowanie
Powyższe rozważania są naturalnie znacznie uproszczone. Tak naprawdę proces programowania jest znacznie bardziej skomplikowany, dlatego w celu douczenia warto, chociażby wybrać się na specjalistyczny kurs.
