Multimedia są coraz częściej obecne w naszym życiu i szturmem zdobywają kolejne jego dziedziny. Pokolenia dorastające w latach 80 i 90 poruszają się w świecie cyfrowym dość sprawnie, a percepcja młodszych milenialsów jest w dużej mierze ukształtowana przez cyfrowe bodźce. To niesie za sobą pewne oczekiwania wobec systemu edukacji, który coraz bardziej wymaga dostosowania do nowych tendencji obecnych w społeczeństwie.

Tradycyjna edukacja a nowoczesna edukacja

Dzisiejsi pedagodzy, pracujący jeszcze w starym systemie, nauczeni własnym doświadczeniem, próbują przenieść dawne wzorce do dzisiejszych realiów. Rozdźwięk między starymi metodami nauczania a naturalnym środowiskiem dzieci i młodzieży skutkuje mało efektywnym nauczaniem i niewielkim zaangażowaniem uczniów. Uczniów, którzy przyzwyczajeni do obecności elektroniki w ich naturalnej egzystencji i często zmieniających się bodźców, zwłaszcza wizualnych, wykazują małe zainteresowanie statycznym siedzeniem w ławce i przysłowiowym „zakuwaniem”na pamięć.

Rozwój technologii stawia też przed młodymi duże wyzwanie. Według raportu Polskiego Wydawnictwa Audiowizualnego, dotyczącym Kultury 2.0, w tym przemian społecznych, gospodarczych, naukowych i technologicznych, młody człowiek chcący w XXI wieku uczestniczyć w swojej kulturze, powinien posiadać szereg umiejętności, które wynikają z obcowania z wielopłaszczyznowym i dynamicznym światem cyfrowym. Są to między innymi: wielozadaniowość, umiejętność symulacji i odgrywania ról, zdolność do szybkiego przetwarzania i rozpowszechniania treści, ocena wiarygodności i przydatności pozyskiwanych informacji, działanie na wielu poziomach i nawigacja transmedialna. Tradycyjny system nauczania nie jest przygotowany na wdrażanie i doskonalenie tych umiejętności.

Nowoczesna edukacja niesie za sobą potrzebę wdrażania nowych rozwiązań w szkolnictwie. Organizacje pozarządowe i chęć nauczycieli do transformacji oddolnie próbują wpłynąć na system i wprowadzić alternatywne rozwiązania edukacyjne. Jako społeczeństwo mamy coraz większą świadomość, że procesy uczenia się są bardziej efektywne przy zaangażowaniu więcej niż jednego zmysłu, a jeszcze bardziej, kiedy odbywają się w ruchu.

Dlaczego multimedia w edukacji są coraz bardziej potrzebne?

Z definicji, multimedia to media, które wykorzystują różne formy przekazu, tj. obraz, dźwięk, tekst, grafikę, animację czy video, w dostarczaniu odbiorcy informacji lub rozrywki. Obszar tworzony prze multimedia to obszar, gdzie technologia miesza się ze sztuką, treści z formą i nauki z rozrywką.

Urządzeniem, które łączy w sobie każdą z tych dziedzin, dodatkowo ją transformując i przystosowując do zapotrzebowania użytkownika jest Magiczny Dywan. To interaktywne urządzenie multimedialne, które za umożliwia naukę dzięki zabawie. Za jego pomocą dziecko czy nastolatek pozyska niezbędną wiedzę w atrakcyjny sposób, albowiem podłoga umożliwia pracę zespołową i naukę zdrowej rywalizacji. Do tego Magiczny Dywan onEVO angażuje ciało i umysł jednocześnie, wspomagając integracje sensoryczną i mobilizując do aktywności fizycznej i działania w przestrzeni. Urządzenie pozwala nauczycielowi dostosować program lekcji do dowolnego tematu lub bazować na już istniejących – zgodnych z obecnym programem nauczania wytyczonym przez Ministerstwo Edukacji Narodowej. Dzięki temu Magiczny Dywan onEVO staje się niezwykle wartościową pomocą dydaktyczną.

Inwestycja w nowe technologie w edukacji to inwestycja w młodych ludzi i ich rozwój. Starajmy się zapewnić im dostęp do wiedzy i edukacji, która sprosta dzisiejszej, dynamicznej rzeczywistości.