Zazwyczaj słysząc słowo gramofon widzimy oczami wyobraźni urządzenie ze starych filmów nakręcane na korbkę z ogromną tubą. W obecnych czasach w zalewie telefonów komórkowych i różnego typu nośników dźwięków całkowicie zapomnieliśmy jak brzmiała melodia z czarnej płyty. Jednak miłośnicy dobrej muzyki powoli wracają to tradycyjnych rozwiązań. Jak wyglądają współczesne gramofony?

Fonograf – pierwotna wersja gramofonu

Skonstruowany został w 1877 roku przez Thomasa Alvę Edisona, który go opatentował niecałe dwa lata później. Fonograf miał nie tylko możliwość odtwarzania, lecz również zapisywania dźwięków. Wyposażony był w cylinder, który montowało się na walec napędzany korbą, zaś później przez specjalny mechanizm sprężynowy. Diamentowa igła podczas nagrywania dźwięku rzeźbiła niewielki rowki w powierzchni walca pokrytego folią cynową. Odtwarzanie dźwięku przebiegało w sposób analogiczny tzn. igła fonografu przebiegała po istniejących już rowkach na cylindrze. By móc je usłyszeć musiały być wzmacniane przez lejkowatą tubę wykonaną z metalu. Aby wykonywać kopie nagrywanych dzięków parę lat później zaczęto je zapisywać na cylindrach woskowych. Pierwsze nagranie nie trwały dłużnej niż 2 minuty. By móc zwiększyć jakość i długość zapisu zaczęto produkować cylindry z celuloidu.

Historia gramofonu

Pierwsze gramofony wyewoluowały z fonografów. Doszło do tego w wyniku wynalezienia przez Emila Berlinera płyty gramofonowej, która zastąpiła pierwotne wałki celuloidowe. Współczesny gramofon zachował wiele cech oraz zasadę działania swojego poprzednika. Nośnikiem dźwięku jest wspomniana płyta ze specjalnym spiralnym rowkiem, po którym przesuwa się igła gramofonowa. Jej drgania przetwarzane są na impulsy elektryczne przetwarzane w efekcie końcowym na słyszalne dźwięki. W pierwszej połowie XX wieku rozpoczęto nagrywanie płyt metodą elektryczną. Zwiększyło to znaczeni jakość i długość nagrań i ostatecznie doprowadziło do zniknięcia z rynku fonografów. Pierwotnie Gramofony posiadały mechanizm sprężynowy i były nakręcane, dopiero w 1925 roku powstał pierwszy model elektryczny. W 1948 wyprodukowana została płyta długogrająca o drobnym rowkowaniu, co pozwalało na znaczne zwiększenie długości nagrywanych utworów, zaś 11 lat później studio Culambia wydała pierwszą płytę stereofoniczną.
W Polsce gramofony swą sławę zaczęły zyskiwać w latach 60’ XX wieku, przede wszystkim dzięki popularnym urządzeniom „Bambino”.
Gramofony cieszyły się popularnością do lat 80-90 XX wieku, zaś później były zastępowane przez odtwarzacze płyt CD.

Czym się charakteryzuje współczesny gramofon

Coraz częściej koneserzy muzyki zwracają uwagę, że utwory odtwarzane na takim sprzęcie jak telefony komórkowe, MP3, Ipody czy odtwarzacze CD brzmią inaczej i gorzej niż na bardziej tradycyjnym sprzęcie jakim są gramofony. Dodatkowo w ostatnich latach zostały one znacznie unowocześnione a słuchanie płyt znów wraca do mody. Czym się różni współczesny gramofon od tego co było jeszcze 30 lat temu?

Obecne gramofony swą formą nie różnią się specjalnie od tego co znamy z lat 80. Jednak poprawionych zostało kilka istotnych elementów. Po pierwsze większość modeli jest automatyczna, zaś eliptyczne igły doskonale przenoszą najdrobniejsze drgania zwiększając jakość muzyki. Mogą być podłączane do różnego typu wzmacniaczy,, subwooferów i głośników umożliwiając słuchanie muzyki bardzo dobrej jakości.

Dlatego jeśli posiadać w domu kolekcje płyt i zastanawiasz się co z nimi zrobić to może zamiast oddać je komuś kup dobry gramofon i ciesz nowa jakością dźwięku.